A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego i prawdziwego Boga oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
J 17,3 DD I/178

Gdy czytam w dzisiejszej Ewangelii o przyjściu proroka, z którym ludzie „postąpili jak chcieli”, ponieważ go nie poznali, trochę się trwożę. Bo tak sobie myślę – ile razy Bóg przyszedł do mnie w kimś, na kogo nie chciało mi się zwracać uwagi?

Nie trać nadziei w swym przedsięwzięciu, choćby nawet spotykały cię przeszkody i prześladowania, podejrzenia, kpiny, grubiaństwo i wszelkie możliwe cierpienia.
DD I/151*

Czasy Jezusa, czasy Jordana, nasze czasy – choć tak różne, to w jednym podobne: zawsze pełne opinii. Nie tylko o ludziach. Także o Bogu, który – pośród wielu ludzkich osądów – umiał być Człowiekiem.

We wszelkim swoim czynie i zaniechaniu miej zawsze tylko Chwałę Bożą przed oczyma.
DD I/175

Dziś – na półmetku (już!) Adwentu z Jordanem – Ewangelia wspomina o Janie Chrzcicielu, wielkim nauczycielu adwentowego czuwania. Uśmiecham się, bo imię chrzcielne Ojca Franciszka to Johann Baptist – czyli właśnie Jan Chrzciciel. Dobrze spotkać obu w tym Adwencie. Pierwszy i nie ostatni raz.

Najlepszy Ojcze, patrz, cierpię; pomóż mi, pokaż mi drogę!
DD IV/20

Skoro całe życie jest Adwentem, a życie zawsze ma swoje bolączki, żaden Adwent nie jest wolny od trudu. I dobrze, bo trud może pomóc odkryć sens czuwania: rzeczywiście potrzebuję Boga, któremu nie jest obcy człowieczy los.

Uważaj i bądź czujnym pasterzem dla wszystkich!
DD I/199

Nie ma drugiej takiej – zdaje się mówić Jezus w przypowieści o jednej zagubionej owcy, której trzeba szukać, zostawiając dziewięćdziesiąt dziewięć. I choć słucham dziś o zwierzętach, dostaję lekcję o niepowtarzalności człowieka.

Nie zaniedbuj żadnej chwili i wykorzystaj każdy dozwolony środek!
DD II/13

Święty Łukasz nie podaje, kim są ci, którzy niosą do Jezusa paralityka i z powodu tłumu spuszczają go do Niego przez dach. Nie wiemy, kim są dla chorego, że aż tak im zależało. Mam wrażenie, że ci „jacyś mężczyźni” i „mało znany” Franciszek od Krzyża Jordan zrozumieliby się bez słów.

Uświęcajcie się, rośnijcie i mnóżcie się na całej ziemi, aż do wypełnienia czasów w imię Pana! Amen.
Duchowy Testament Ojca Jordana, 8

Dom Maryi w Nazarecie i Dom św. Brygidy w Rzymie. Jedna izraelska dziewczyna i trzech niemieckich kapłanów. I dwie opowieści o Bogu poruszającym do głębi serce człowieka.

Dopóki jest na świecie jeszcze jeden człowiek, który nie zna Boga i nie kocha Go ponad wszystko, nie możesz ani chwili spocząć.
DD II/1

Im dłużej prowadzę tego bloga, tym częściej słyszę: „Skąd ci się to wzięło?”
Długo by mówić, bo moja pasja Ojcem Franciszkiem nie zrodziła się nagle. To nie był impuls. A jeśli już – to wiele impulsów, przez wiele lat. Dzisiaj wiem jedno. Jeśli chcesz zrozumieć Jordanowe „nie możesz spocząć”, nie pytaj dlaczego. Pytaj zawsze: dla Kogo. I daj się Mu prowadzić.

Miej wiarę, ale dobrą wiarę, a będziesz widział!
DD I/186

Historia dwóch niewidomych z dzisiejszej Ewangelii to jak program na Adwent: Idź za Jezusem. Zaufaj Mu w ciemno. A zobaczysz więcej, niż kiedykolwiek.

Szukaj we wszystkim jednomyślności z wolą Bożą!
DD II/23

Znana jest opowieść Jezusa o dwóch domach. Wiadomo – ten chwiejący się na piasku ludzkiej wizji świata – runie. Drugi, utwierdzony na skale, którą jest sam Chrystus – przetrwa. Ojciec Franciszek Jordan rozumiał dobrze, że trwałość domu zależy od wyboru fundamentu. Dlatego wszystko, co w życiu zbudował, oparł tylko na jednym, najsolidniejszym fundamencie – na woli Bożej.