Twoje życie jest w niebie! Pozostań więc na ziemi, aby szerzyć chwałę Bożą i zbawienie dusz!
DD I/143

W dzisiejszą Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego nie przychodzi mi do głowy ani serca żaden inny fragment z Dziennika Duchowego, choć nie raz i nie dwa można się tam natknąć na słowo: „niebo”. Myślę, że to wszystko przez… świętego Łukasza. Urzeka mnie od dawna jak on pięknie myśli wydarzeniami, których sensem jest misja Jezusa.

Uważaj i bądź czujnym pasterzem dla wszystkich!
DD I/199

W Niedzielę Dobrego Pasterza, kiedy Kościół modli się o nowe powołania kapłańskie i zakonne, zawsze przypomina mi się to Jordanowe wezwanie. Ale dopiero dziś widzę, że nazywanie siebie pasterzem bł. Franciszek Jordan wyprowadza bezpośrednio z przekonania, że aby pasterzować innym, najpierw trzeba samemu iść za Pasterzem.

Kiedy Jezus powierzał Piotrowi urząd najwyższego pasterza, zapytał go trzykrotnie: „Piotrze, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”. A Piotr, pokornie, nie ufając samemu sobie, odpowiedział: „Panie, Ty wiesz, że Cię miłuję”. Wówczas zaś jako nagrodę za jego miłość Jezus powierzył mu troskę o owce, o dusze. Podobnie za naszą miłość do Niego Jezus daje nam największą nagrodę, boski urząd ratowania dusz i prowadzenia dusz do Niego.
Śluby zakonne sióstr, 25.04.1903

Swego czasu naprawdę mnie to dziwiło. Zmartwychwstały objawił się uczniom i posłał ich, a oni, zamiast czym prędzej ruszyć na krańce ziemi, żeby głosić Dobrą Nowinę, jak gdyby nigdy nic idą sobie na ryby. I pierwszy rzuca pomysł Piotr, ten sam, który kiedyś rzucił wszystko, żeby pójść za Mistrzem.

…i w ogóle bez Ciebie, mój Panie i mój Boże, nie mogę niczego dobrego uczynić.
DD I/101

Łatwo jest zrobić ze św. Tomasza pechowca (nie było go, gdy inni byli), czy uparciucha epoki („nie zobaczę, nie uwierzę”). Ale dla mnie jest dziś głoszącym w Szkole Duchowości bł. Ojca Franciszka Jordana.