Opatrzność Boża stworzyła mnie.
DD I/185

Ten Jordanowy cytat, umiłowany przeze mnie od pierwszej lektury Dziennika Duchowego, nie jest łatwy do przyjęcia – mimo że taki bliski. Teraz być może jeszcze bardziej chciałoby się z nim dyskutować. Ale Jezus nie dyskutuje. Jezus działa, by człowiek naprawdę uwierzył, że na nim – dziecku światłości – spełniają się sprawy Boże.

O Jezu, złącz mnie tak serdecznie z Tobą, żebym (jeśli taka jest Twoja wola) już nigdy nie poniósł szkody na mojej biednej duszy!
DD I/37

Nie chodzi o to, gdzie który stoi. Nawet nie o to, co który mówi. W modlitwie faryzeusza nie ma nikogo poza nim samym. W modlitwie celnika jest Bóg. To jest najważniejsza różnica.

Muszę mieć pragnienie trzech rzeczy: że jestem posłuszny Bogu, że cierpię dla Boga i że wielu ludzi służy Bogu.
DD I/121

Jak dobrze, że oni obaj są dziś ze mną. Święty Józef, którego uroczystość świętujemy w liturgii i Sługa Boży Franciszek od Krzyża, który z Józefem zrozumiałby się bez słów. Zresztą, jeden i drugi robił najważniejsze rzeczy po cichu i w wielkim posłuszeństwie.

Dalej chcę czytać Pismo Święte z największą czcią i pobożnością, bez pośpiechu, bardziej spokojnie i uważnie, wyjątkowo uważny na wszystko, co mi pomoże stać się pokornym.
DD I/68

Zmienił się na chwilę świat i nasze życie. Zmieniły się zasady pracy i formy kontaktu. I w tej bardzo dynamicznej sytuacji jakoś koją mnie słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: „Ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.”

Daj mi gorejącą miłość, która nigdy nie oziębnie ani się nie skończy i pozwól mi posiadać Ciebie, mojego Umiłowanego, tutaj i na tamtym świecie na wieczność. Amen.
DD I/107

Codziennie rano uczestniczę we Mszy Świętej, sprawowanej przez Arcybiskupa Grzegorza Rysia. Nigdy wcześniej nie miałam tej możliwości. Spotykam tam też moją znajomą. We wspólnocie sióstr, które są obecne na transmitowanej przez internet Eucharystii jest siostra Monika, z którą poznałam się na studiach z teologii. Byłyśmy na jednym roku. Kiedy widzę ją na ekranie mojego laptopa, podczas gdy przyjmuje komunię świętą, myślę sobie – nie jestem sama. Kościół jest jeden. Jedno Ciało Chrystusowe. Miłosierdzie Boże nie izoluje nikogo. I zawsze patrzy na wszystkich…

(okazujemy się sługami Boga przez wszystko): przez wielką cierpliwość, wśród utrapień, przeciwności i ucisków, w chłostach, więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, nocnych czuwaniach i w postach…wśród czci i pohańbienia, przez dobrą sławę i zniesławienie.
2 Kor 6,4-5.8
DD IV/29-30

Jezus mówi dziś o proroku „niemile widzianym” w swojej ojczyźnie, kiedy wraca do Nazaretu (por. Łk 4, 24-30). Czyli do domu. Do miejsca, gdzie dorastał. Gdzie wszyscy znali Jego i Jego Rodziców. Wraca tam, gdzie ostatecznie niewiele udało Mu się zdziałać. Na dodatek teraz słuchacze chcą się Go pozbyć.

Ty jesteś pożądaną manną, pełną rozkoszą dla tych, którzy Cię znają.
DD I/208

Nie myślałam, że Jezus, zmęczony drogą, siedzący sobie przy źródle, może być aż tak bliski jak dziś. I że posłuszeństwo i pokora ponad tym co „moje”, stanie się usłyszanym przez Niego wołaniem: „Panie, daj mi tej wody!”

Nigdy nie trać nadziei, moje dziecko! Ja jestem twoim Ojcem, twoim potężnym Obrońcą, Wszechmogący. Zaufaj mi mocno i przylgnij do mnie serdecznie.
DD IV/28

W Ojcu wszystko ma sens – usłyszałam wczoraj na konferencji on-line prosto z salwatoriańskiego Domu Słowa, gdzie poznałam Franciszka Jordana. To doskonałe streszczenie dzisiejszej Ewangelii. I w ogóle – najlepszy komentarz do tego, co już w życiu za nami i jeszcze przed nami.

Nie zapomnij cudów Boga!
DD I/67

Pan to sprawił i jest cudem w naszych oczach (Mt 21,42) – przypomina dzisiejsza Ewangelia (por. Ps 118,23), w której Jezus opowiada przypowieść o dzierżawcach winnicy. Poruszające są te słowa o cudzie w historii bolesnego odrzucenia jednych przez drugich. I w naszej historii, dziejącej się tu i teraz.