Obyście zrozumieli, jak wielka to chwila (…)
Imieniny Wielebnego Ojca 4.10.1899

Stary Zachariasz z maleństwem na rękach zwiastuje – to już. Ta przepiękna scena z ojcem i synem kończy Adwent z Jordanem.

Chrześcijańska pokora i chrześcijańskie posłuszeństwo są daleko więcej warte niż cały majestat i wszystkie bogactwa świata.
DD I/168

Opis narodzenia Jana Chrzciciela i ciąg dalszy historii jego ojca Zachariasza, który wybrzmiewa w dzisiejszej Ewangelii pokazuje, że naprawdę potrzeba milczenia by zrozumieć: Boża obietnica to nie tylko słowa. Potrzeba milczenia, by dojrzeć do posłuszeństwa, które potwierdza się życiem w pełni ufającym Bożej woli.

Myśl tak: ten dzień jest mi tylko podarowany, aby wielbić Boga (…)
DD I/20

Jakoś nie usłyszałam tego wcześniej w Łukaszowej Ewangelii. Choć wiele razy słuchałam tych słów, dotarły dopiero dziś. Maryja nie poszła do Elżbiety jedynie po to, aby pomóc. Poszła zanieść słowa chwały i wdzięczności. Nauczyła ją wielbić Boga.

Musimy dołożyć starań, aby dobrze wykonać nasze codzienne czynności, nawet te najzwyczajniejsze. Świętość polega mianowicie bardziej na tym niż na nadzwyczajnych akcjach, także dlatego że te ostatnie są rzadkie.
DD I/33

Dopiero wczoraj Maryja gościła w domu anioła, aby przyjąć Boga, dziś jest już w drodze, by służyć człowiekowi. I tak sobie myślę, że czasem jedna wyjątkowa chwila jest nam dana dla tego, co ma zdarzyć się później – czyli dla wielu zwyczajnych chwil.

Milczenie!
19.12.1916
DD IV/33

Nie wiem, czy bł. Franciszek od Krzyża zrobił powyższy wpis pod datą 19 grudnia z powodu Zachariasza, który stał się niemy. Ale to musiała być dla niego naprawdę ważna notka, skoro nie tylko zaznaczył sobie jej czas, ale nawet to słowo „milczenie” podkreślił i zakończył wykrzyknikiem.

(Szukaj) we wszystkim jednomyślności z wolą Bożą!
DD II/23

Święty Józef nie wypowiedział w Ewangelii ani jednego słowa. Ale o jego pięknej wierze mówi dziś cały świat.

Panie Jezu Chryste, weź moje życie i wszystko, co mam!
DD I/146

Dziś, na ostatniej prostej Adwentu, w Ewangelii wybrzmiewa rodowód Jezusa. Fragment i trudny, i piękny zarazem. Trudny, bo można odnieść wrażenie, że w kółko tylko imiona i imiona, które czasem ciężko nawet wymówić. Piękny, bo w tych imionach zapisane jest niepowtarzalne życie.

O Jezu, Ty dajesz chęć i spełnienie. Patrz, Tobie oddaję wszystko; pozwól jednak, by wszystko działo się na Twoją chwałę! Amen.
DD I/119

Dziś w Ewangelii Jezus dalej mówi o Janie Chrzcicielu. Gdy nazywa go lampą co płonie i świeci, słowo Boże samo przywołuje mi w pamięci, że Jan „nie był światłością, lecz posłanym, żeby zaświadczyć o światłości”. I że „była światłość prawdziwa, co oświeca każdego człowieka gdy na świat przychodzi”.

O Jezu, jak pięknie jest trudzić się dla Ciebie, pracować i męczyć się dla Twojej chwały i dla zbawienia dusz! Czyż święta gorliwość nie jest jedynym, przez Boga chcianym lekarstwem, które cię może czynić zdrowym: płomienna dla Boga i zbawienia dusz, która pozwoli ci się mobilizować do niezmordowanego wysiłku, kierowanego przez dobry zamiar oraz podsycanego Bożą miłością?
DD I/138

Co wyszliście zobaczyć?  – pyta dziś Jezus w Ewangelii i to pytanie powtarza trzykrotnie, jak refren. Czyli jest ważne. I chyba nie dotyczy tylko Jana, ale i Tego, którego przyjście Jan zapowiadał.