Synu, otrzymałeś Ducha Świętego dla umocnienia; nie bądź zatem małoduszny! Bądź silny i nie lękaj się! Bądź dzielny w walce i walcz mężnie! Nawet gdy cały świat zbroiłby się przeciw Tobie, nie popadaj w nagłe przerażenie! Ja, który zwyciężyłem świat, jestem przy tobie jak potężny wojownik; dlatego upadną bezsilni twoi wrogowie.
DD IV/23-24

Niejedna jest wzmianka o Duchu Świętym w Dzienniku Duchowym Ojca Jordana. Ale właśnie ta mnie zatrzymała i zaczęła współbrzmieć ze słowem Bożym z dnia. I właśnie ten zapis wezwał mnie dziś do wdzięczności.

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego i prawdziwego Boga oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa
J 17,3 DD I/83; DD I/178

Zawsze kiedy słyszę ten Janowy fragment, tak ważny dla Ojca Jordana, coś we mnie drga. Drgnęło i na dzisiejszej Eucharystii, gdy usłyszałam Ewangelię (por. J 17,1-11a). Pewnie dlatego, że w jakiś sposób Franciszek Maria od Krzyża „pokazał” mi piękno i moc tych słów. Towarzyszą mi praktycznie codziennie – czasem umacniają, czasem trochę…irytują. Bo z jednej strony zwiększają pragnienie poznawania Boga, z drugiej uświadamiają – jak wiele jeszcze nie znam…

Przytul się tkliwie do Nieogarnionego i przymuś Go, aby ci pomógł! Szukaj wszystkiego u Tego, który chce i może dać!
DD II/3

Moja przyjaźń z Ojcem Jordanem nie zaczęła się ambitnie. Pierwsza lektura Dziennika Duchowego – jeszcze w wersji online – polegała na wynajdywaniu tzw. ładnych cytatów. Są tam takie: inspirujące, motywujące. Takie, które zapisywałam sobie w kalendarzu nauczyciela, jak złote myśli. Ale z czasem zrozumiałam, że tak naprawdę Jordanowe złoto połyskuje tam, gdzie bym się całkiem nie spodziewała.

Łaska Ducha Świętego nie zna żadnej zwłoki.
DD I/169

Słowa z dzisiejszego psalmu, które posłużyły za tytuł wpisu, zapraszają mnie na nowo do lektury Dziennika Duchowego – leżącego gdzieś pomiędzy jedną, a drugą katechezą zdalną, na które pomału zaczyna mi brakować pomysłów; i czekającego cierpliwie na moment, w którym powyłączam wszystkie platformy, pozamykam cały e-dziennik i zostaną tylko – tak, jak u Ojca Jordana – sprawy pomiędzy mną, a ukochanym Bogiem.

W górę serca!
DD IV/35

Ostatnimi czasy zaczytuję się w zapisach Ojca Jordana z ostatniej, czwartej części Dziennika Duchowego. To szczególne notatki. Pełne zaufania i pokoju, choć pisane przez człowieka pełnego cierpień. Słowa cytowane u góry także obejmują taki czas. Pół roku później Franciszek Maria od Krzyża będzie miał udar, potem drugi, zaczną się objawy choroby nowotworowej. Ale choć ciało będzie miał coraz bardziej zmęczone – serce zawsze skieruje w górę.

Cześć [do Maryi] jest jedną z najpotężniejszych pomocy dla gorliwości kapłańskiej!
DD II/108

Towarzyszy mi to pytanie od początku tej nieszczęsnej pandemii. Jak? Jak to będzie? Jak wytrzymać tyle w domu? Jak pracować zdalnie? „Jak” jest w mojej modlitwie, wspartej pomocami wprost od salwatorianów: Jak radzić sobie z lękiem? Jak prowadzić życie duchowe? Jak modlić się liturgią, skoro udział w niej wciąż mam ograniczony?

„Stała Matka boleściwa”, abym połączył się z Bogiem, z Jezusem, moim Umiłowanym, aby z Nim cierpieć, żyć i umierać.
DD I/90

Lubię ten dzisiejszy, krótki fragment z Ewangelii według św. Jana (por. J 19,25-27). Testament z krzyża. Ujmuje mnie, że w ostatnich chwilach życia Jezusa tak wyraźnie zarysowuje się Jego miłość do dwóch najbliższych Mu osób.

O Panie jestem Twoim sługą, Twoim sługą i synem Twojej służebnicy (mianowicie) Świętej Dziewicy.
DD I/32

Pomyślałam sobie – no to pięknie. Maj, Maryja, Jordan i Eucharystia. Bo o niej przecież mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Jak ich spotkać w jednym wpisie, inaugurującym inicjatywę, o której na razie można powiedzieć: szaleństwo? Jak zacząć Maj z Jordanem nie tylko kartką w kalendarzu?