Pamiętajmy o naszej odpowiedzialności, jeśli będąc powołani, nie żyjemy zgodnie z tym powołaniem! Zwłaszcza w tym świętym czasie zastanówmy się, czy rzeczywiście idziemy za naszym powołaniem, czy staramy się dobrze przygotować, aby być narzędziami w rękach Bożych, czy robimy wszystko dla Bożej chwały i dla zbawienia dusz?
Kapituła 8.04.1898

Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu mówi dziś: „Ja, Pan, twój Bóg, ująłem cię za prawicę, mówiąc ci: Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą” (por. Iz 41,13-20). To ważny obraz, w połączeniu z Ewangelią, która wzywa do zdobywania królestwa niebieskiego.

Jeśli jesteśmy nękani słabością, jeśli dźwigamy jakąś udrękę, zawsze wyznawajmy Pana, i jeśli trudności, niepokoje i przeszkody wydają się nie do przezwyciężenia, pamiętajmy, że Pan nasz kieruje światem, kieruje nami, i jeśli na Nim polegamy, On przyjdzie nam z pomocą!
Kapituła 18.02.1898

Dzisiejsza Ewangelia jest nie tylko pociechą na trud adwentowych dni. Jest – przynajmniej dla mnie – zaproszeniem do rachunku sumienia.

Pamiętaj, że Bóg jest najczulszym, najlepszym Ojcem! Zaufaj Mu; On wszystko może!
DD III/8

Nie ma drugiej takiej – zdaje się mówić Jezus w przypowieści o jednej zagubionej owcy, której trzeba szukać, zostawiając dziewięćdziesiąt dziewięć. I choć słucham dziś o zwierzętach, dostaję lekcję o niepowtarzalności człowieka.

Wiedz, że twój Zbawiciel cię uwolni w Jemu znanej godzinie i będzie cię pocieszać! Na modlitwie zwracaj uwagę na to i pamiętaj, z kim rozmawiasz!
DD I/17-18

Dziś zewsząd słychać: sam Bóg przychodzi, aby nas zbawić. Tak mówi Izajasz w czytaniu, podobnie psalmista: „Oto Bóg przyjdzie, ażeby nas zbawić”. A w Ewangelii Jezus uzdrawia człowieka sparaliżowanego, który zostaje przyniesiony przez przyjaciół. Uzdrawia go z dolegliwości fizycznej w ten sposób, że najpierw odpuszcza mu grzechy.

Zawsze pamiętajcie o waszym powołaniu, waszym celu, naszym kresie, do czego zdążamy! O, każdego dnia niech każdy pyta sam siebie, do czego doszedł?
Kapituła 4.02.1898

To jeden z największych impulsów, by przeżywać kolejny Adwent z Jordanem: fakt, że są w nim obaj, noszący imię Jan Chrzciciel. Święty i błogosławiony. I że łączy ich o wiele więcej niż to, że tak samo się nazywali. Naprawdę dobrze spotykać ich razem, czekając na przyjście Pana.

Pamiętajcie, jak niezliczona rzesza dusz na was czeka!
Pożegnanie misjonarzy wyjeżdżających do Assam 29.12.1895

W dzisiejszej Ewangelii Jezus powołuje Apostołów – robotników na żniwo (por. Mt 9,35-10,1.5.6-8). Wszystko, co dotyczy tego powołania, choć angażuje ludzi – jest Jego. To jest Jego ziemia, Jego zasiewy i Jego plon. A mimo to nie chce wszystkiego robić sam.

Nie zapomnij cudów Boga!
DD I/67

Dziś, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Kościół wspomina w Ewangelii scenę Zwiastowania. Znamy ją dzięki relacji św. Łukasza (por. Łk 1,26-38).

Pamiętajcie, jeśli ktoś chce budować wedle własnej woli, to jego budowla zawali się.
Kapituła 12.10.1895

Jezus opowiada dziś o dwóch domach. Jeden zachwieje się na piasku ludzkiej wizji świata i runie. Drugi, utwierdzony na skale, którą jest sam Chrystus – przetrwa. Trwałość domu zależy więc od wyboru fundamentu. Jest taki jeden, najsolidniejszy – to wola Boża.

Pamiętaj Salwatorianinie, słowa Chrystusa: Beze Mnie nic nie możecie uczynić (J 15,5)
DD IV/5

Cytowana powyżej notatka z Dziennika Duchowego to wezwanie nie tylko dla Salwatorianów. Dla życia wiary każdego człowieka niesłychanie ważne jest, aby odkrył, że faktycznie – bez Jezusa nic się nie da. Potwierdza to dziś samo słowo Boże.

Pamiętajcie – to, że Bóg posyła nam tyle łask jest już nadzwyczajne.
Kapituła 21.01.1898

Jak to dobrze, że w Adwencie, czyli radosnym czasie oczekiwania na przyjście Pana, słychać w liturgii o tym, że Jezus się rozradował. Może to dobra okazja by – czekając na Niego – rozważyć, czy umiem się cieszyć jak On i z tego, co On.