Bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest miłosierny
Łk 6,36; DD I/157

Gdy sięgnęłam do papieskiego orędzia na XXX Światowy Dzień Chorego i zerknęłam do czytań na 11 lutego, byłam pewna – chcę przeżyć to wszystko razem z bł. Franciszkiem Jordanem.

Żyj we mnie, zabij mnie, a Ty żyj! Niech umrze wszystko, co przeszkadza Twoim dziełom we mnie, tak jak Ty chcesz.
DD I/168

Gdyby chcieć opowiedzieć życie bł. Franciszka Jordana jednym zdaniem, można by spróbować w ten sposób: Pozwolił się przywołać i poszedł tam, gdzie Bóg chciał. Tak da się też najprościej streścić całe jego dzieło, bo dokładnie to samo zrobili jego następcy, wszyscy bracia, o których na łożu śmierci mówił: przyjdą i będą, wspominając nasze cierpienia, pracować dalej.  Jakie jest zaskoczenie, kiedy człowiek odkrywa, że i jego Bóg sobie do czegoś wybiera. Dać się Bogu zaskoczyć – chyba od tego zaczyna się droga do poświęcenia Mu siebie w całości.

Więcej zaufania Bogu w tym, co dotyczy ciebie! W Tobie, o Panie, złożyłem moją nadzieję, nie będę zawstydzony na wieki.
(Bardzo często!)
DD IV/34

Zdarza mi się podejmować lekturę Dziennika Duchowego „po datach”. To znaczy sprawdzam, czy jest jakaś notatka, którą bł. Franciszek Jordan zrobił w danym dniu, na przykład takim jak dziś. I rzeczywiście – zrobił.

Czytaj częściej Pismo Święte; albo lepiej: nigdy nie wypuszczaj Pisma Świętego ze swoich rąk! Sen powinien zastać cię z Biblią w ręce, a święte strony niech przyjmą twoją skłaniającą się głowę (św. Hieronim).
DD I/145

Chyba już nie umiem i przede wszystkim nie chcę przeżywać dzisiejszej niedzieli – III niedzieli zwykłej, czyli Niedzieli Słowa Bożego – bez towarzystwa bł. Franciszka Jordana. Prowokują mnie do tego dwie rzeczy – jego wielka miłość do Słowa i jego wielka miłość do Kościoła.

Jeden, który ma ogień gorliwości dla wiary, może sprowadzić cały naród na prawą drogę.
DD I/200

Są dni, kiedy z zachwytem sobie myślę: jak to wszystko się łączy. Kiedy słowo w liturgii potwierdza: naprawdę nie ma przypadków. I odsłania się Boży sens. Może i pomału, bo bywa, że między objawieniem, a zrozumieniem tajemnicy musi upłynąć bardzo dużo czasu. Ale choć dzieje się powoli, to bardzo konsekwentnie.

Dlatego nieustannie studiujcie, medytujcie i przyswajajcie sobie świętą Regułę, księgę prawa, tak abyście jej dokładnie, na ile na to pozwala ludzka słabość, przestrzegali. Ona jest naszą przewodniczką, gwiazdą przewodnią, matką, do której powinniście się przytulić, która nas broni, prowadzi, wskazuje, jak macie pokierować waszym życiem.
Kapituła z 21 czerwca 1901

Od wczoraj nie daje mi to spokoju. Być może powód jest całkiem banalny. Po prostu jakby na dziś to porównanie Reguły Towarzystwa Boskiego Zbawiciela do gwiazdy, której obecność zaznacza także św. Mateusz w Ewangelii na Objawienie Pańskie, a w śpiewanych chyba w każdym kościele „Mędrcach świata” też słychać, że gwiazda Zbawcę im ogłasza…

Bądźcie wdzięczni, proszę was o to na koniec roku, i postanówcie sobie, że przez całe życie będziecie wdzięczni!
Kapituła 31.12.1897

Ilekroć słyszę w Ewangelii w ostatnim dniu roku: „Na początku było Słowo” uśmiecham się – to prawda. Tak się zaczęło. Za wszystkim stoi Bóg. Pisałam już o tym, ale Jordanowe wezwanie do wdzięczności w dniu kończącym rok, zachęca mnie do wspomnienia, które „czytane” Ewangelią, nie przestaje być aktualne i żywe.