Pokora – pokora – pokora! O, co to za wielki skarb!
DD III/11

Dzisiejsza Ewangelia (por. Łk 1,57-66) też opowiada o skarbie. Niewątpliwie – długo wyczekiwany syn Elżbiety i Zachariasza, który przychodzi na świat – jest dla nich najcenniejszym skarbem.

Potrzebujemy modlitwy, modlitwy dobrej, a nie powierzchownej, bo taka nie podoba się Panu: modlitwy w pokorze, w poznaniu samych siebie, w poznaniu wielkości i dobroci Boga (…)
Kapituła 29.11.1895

W dzisiejszej Ewangelii Maryja wyśpiewuje hymn w domu Elżbiety. A Jej Magnificat przypomina, że każdy z nas nosi w sobie ukryte życie Boże. Że czasem przebija się z nas światło, które nie jest nasze.

Uczcie się od świętego Józefa milczenia, posłuszeństwa, pokory, a zwłaszcza miłości do Jezusa i Maryi!
Kapituła z 10.03.1899

Drugi raz w Ewangelii tym Adwencie – w czwartą już niedzielę – towarzyszy nam św. Józef, któremu śni się anioł i pomaga mu podjąć decyzję. A on sam przyjmuje przekaz anielskiego pouczenia i postępuje zgodnie z nim.

Popatrzcie na Maryję, która przez przykład, przez swoją pokorę (…) zdziałała wiele. Naśladujcie Ją, abyście wy również oddziaływali przez dobry przykład.
Kapituła 10.05.1901

jak Ci dziękować
Maryjo
Mamo i Siostro
błogosławiona między niewiastami
delikatna i silna
wierna prawu i wolna
pokorna czyli prawdziwa

Pokora sprawdza się w cierpliwości.
DD I/69

Zachariasz, pobożny i sprawiedliwy kapłan zamilkł, gdy doświadczył Ewangelii. Przypomina mi to słowa, często cytowane przez bliską mi osobę: daj się Bogu zaskoczyć.

Święci nazywają pokorę najbardziej wyrazistym znakiem wybranych.
DDI/68

Zawsze jakoś niezręcznie mi pisać o św. Józefie. Czasem myślę, jak by na to zareagował. Może zmilczałby to z uśmiechem i po prostu zajął się tym, co ma do zrobienia? Bo przecież taki był.

(…) abyście tak jak Chrystus kochali pokorę…
Imieniny Wielebnego Ojca, 4.10.1901

Patrzcie na ludzi i czytajcie Bożą księgę z ich życia – przeczytałam ostatnio w jednej książce. Spodobały mi się bardzo te słowa. Dobrze przypomnieć sobie, że każda ludzka historia, także ta zraniona grzechem – jest święta. Każde życie jest księgą o Bogu.

Dobrze, że dajesz mi cierpienie. Chętnie przyjmuję je w duchu pokuty, z miłości do Ciebie, Panie, w duchu pokory i pokuty.
Kapituła 22.06.1894

Trzecia niedziela Adwentu, zwaną różową, odsłania światło Chrystusa, który jest już blisko, aby powrócić w chwale. To światło daje więcej koloru niż patrzenie przez różowe okulary: bo zamiast płytkim optymizmem, radujemy się prawdziwą obecnością Chrystusa, przenikającą naszą codzienność.

Pokora jest prawdą
DD I/78

Bardzo lubię powyższą myśl z Dziennika Duchowego bł. Franciszka Marii od Krzyża Jordana. Autorką tych słów jest św. Teresa z Avila, w notatkach Błogosławionego jest wiele cytatów innych świętych. Słowa św. Teresy „pasują” mi jakoś do nierozpoznania proroka w dzisiejszej Ewangelii.

Bądźcie pokorni. Estote humiles!
Kapituła z 8.06.1900

Coraz później w tym Adwencie zatrzymuję się nad Ewangelią i myślami bł. Franciszka Jordana. Kiedyś wpis pojawiał się zawsze rankiem. Teraz – sami widzicie… Cóż, jak to mówią: czasem nie ogarniam. Zapomniałam nawet ostatnio o ważnej wizycie. Nie przyszłam, nie zadzwoniłam. Naraziłam kogoś na straty. I przypomniałam to sobie dziś – trzy dni po fakcie. Jeszcze jakiś czas temu niepokornie zarzekałabym się, że mnie się to nie zdarza. Ale Słowo na dziś przekonuje: Jezus wie, jak jest.